Özge & Engin (01.06.2013)

Hamilelik gerçekten çok kişisel bir süreç, anne ve bebeğin yoğun ilişkisinin başladığı, inişli, çıkışlı, bazen endişelerle, bazen çok uçlarda sevinçlerle dolu ama kesinlikle başından sonuna heyecanlı bir süreç. Babalar her ne kadar babalık duygusunu hissediyoruz deseler de benim kişisel fikrim konunun anne ile sınırlı olduğu yönünde, gerisi empati kurmadaki başarı olabilir:) Bana göre her şeyin sağlık açısından yolunda gittiği bir hamilelik bir kadının hayatındaki en büyük deneyim, Allah tüm isteyenlere kısmet etsin inşallah.

Bizim konumuz da Özge ve Emre nin henüz doğmamış (şimdilerde doğmuş, hatta büyümüş :)) Emre’si. Çekim yerimiz Özge ve Engin’in evleri oldu, ama ev dediysem sadece kapalı mekan çekimi akla gelmesin, bahçede açıkhavada da çekim yaptık, yaz olduğundan az ışıktır, güneştir sorunumuz hiç olmadı. Burada bir parantez açayım, fotoğrafta ışık önemli ve günün bazı saatleri gerçekten çok kıymetli tabiki ama günün her saatinin, hatta her mevsimin kendine has bir ışığı vardır ve o anı, o ana ait ruh halini yansıtır bence. Tek tip fotoğraflardan kaçınmak istiyorsanız farklı farklı saatleri çekim için denemek gerekli. Tabi öğlen tam güneş tepede yüzünüze gölgeler düşerken çekim yapmaktan bahsetmiyorum, o durumda ışığın daha homojen olduğu bir yere doğru yönelmek lazım :) ya da ışığın çok çok az olduğu ISO 1000 lerde çekim yapmak zorunda kalınan durumlardan da bahsetmiyorum, bu tür ışıklar portre ve aile çekimleri için gayet uygunsuz. Parantezi kapatayım şimdi. Bizim günün o saatine ait seçimimiz tamamen Özge’nin bizi kahvaltıyı davet ettiği saat olması dolayısıyla oluştu, tamamen duygusal yani. Önce bi güzel kahvaltımızı yaptık, çayımızı, kahvemizi içtik sonra da fotoğrafları çektik.

Tüm hamileler bana sorarsanız çok güzel, ama Özge ayrı bir güzeldir, severim, torpil de geçerim kendisine. Belirtmeden geçemeyeceğim, onun için de hatıra kalsın, doğumun olacağı son güne kadar da, arkadaşları ile buluşmuş, gezmiş ve tozmuştur, sosyalliğinden ödün vermemiştir. Bir fotoğraf çekimi Özge için nedir ki, yorulmak diye bişey bilmez. İşin geyiği bir yana çekim yaklaşık 1-1,5 saat kadar sürdü, bol bol güldük, eğlendik, vakit nasıl geçti hiç anlamadık. Ev çekimini takiben (belki 1 hafta sonrasında) bir de baby shower aktivitemiz oldu, ondan da 1-2 kare ekleyeyim.

Not: O zamanlarda Emre nin odası yeni yeni oluşturuluyordu, eksiklikleri vardı, şimdilerde görmeniz lazım, yaşamak istersiniz o odada :)

Hem Özge hem de Engin benim çok sevdiğim arkadaşlarım ama açık olmam lazım, Emre’den sonra 2.seviyeye düşmüş olabilirler. Bu arada Emre nin doğum çekimi hikayesini de koyacağım buraya, yakındır…

tamam dayanamadım bir tane fotoğraf koyayım :)